Sprawa dotyczyła kobiety zajmującej się tworzeniem wywiadów z różnych dziedzin o charakterze edukacyjnym, które są publikowane w przeważającej części na kanale YouTube. Kobieta chciała się upewnić czy wywiady o różnorodnej tematyce, mające charakter edukacyjny, publikowane na YouTubie, mogą być traktowane jako świadczenie usług edukacji. Urzędnicy stwierdzili, że wniosek podatniczki jest niekompletny, tj. organ wezwał ją do wskazania pod jakim symbolem PKWiU sklasyfikowane są usługi, które będzie świadczyła w działalności gospodarczej.

Istotą sporu w sprawie było, czy obowiązek wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego obejmuje też wskazanie symbolu klasyfikacji statystycznej czynności opisanych we wniosku.
WSA uznał, że ustalenie odpowiedniego przedmiotu opodatkowania, stawki podatkowej czy też zwolnienia – uzależnionych od zaklasyfikowania określonej usługi lub towaru według systematyki tych klasyfikacji – należy do kompetencji fiskusa. Sąd podkreślił, że wskazane w przepisach podatkowych klasyfikacje statystyczne są elementem normy prawnej określającej sposób opodatkowania i podlegają też wykładni prawa w procesie jego stosowania przez organy podatkowe. Gdyby było inaczej, to w zwykłych postępowaniach wymiarowych organy podatkowe byłyby związane klasyfikacją statystyczną dokonaną przez producenta lub usługodawcę. Skoro przepisy podatkowe nawiązują do pozycji PKWiU, to rozstrzygnięcie wątpliwości prawnych podatnika wymaga od fiskusa także samodzielnego odniesienia się do tej klasyfikacji. Ustawodawca podatkowy, odwołując się w przyjętych unormowaniach do PKWiU, uczynił bowiem z tej klasyfikacji element normy prawnej.

Źródło - wyrok WSA w Łodzi z 14 stycznia 2022 r., sygn. akt I SA/Łd 722/21