W wyroku z dnia 5 maja 2021r. Wojewódzki Sąd Administracyjny wskazał, że człowiek chory może czuć się na tyle źle, że przesadne byłoby wymaganie, aby w takim stanie podejmował czynności zawodowe. Zdaniem WSA nawet samo podejrzenie zarażenia wirusem SARS-CoV-2 można rozpatrywać w kategoriach siły wyższej, na którą osoba nie ma wpływu i nie mogła jej zapobiec, gdyż ze względu na wysoce zakaźny charakter tego wirusa i stosunkowo długi okres jego inkubacji, często nie jest możliwe zapobieżenie zachorowaniu i wcześniejsze wyeliminowanie wątpliwości co do zakażenia, niż po pojawieniu się konkretnych objawów.

WSA uznał, że organ podatkowy odmawiając przywrócenia terminu do złożenia odwołania zaprezentował nadmierny rygoryzm przejawiający się w oczekiwaniu, aby osoba chora i na dodatek pozostająca w sytuacji uzasadnionej obawy co do stanu zakażenia siebie i swojej rodziny koronawirusem, pamiętała o czynnościach zawodowych i skrupulatnie je wykonywała. W opinii WSA w sytuacji podejrzenia bycia osobą zakażoną kwestie związane z codziennymi i służbowymi zobowiązaniami często ustępują takim wartościom jak zdrowie i bezpieczeństwo.

Wyrok WSA w Bydgoszczy z 5 maja 2021 r., sygn. akt I SA/Bd 833/20 - link do wyroku